Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε άλλες πραγματικότητες, λειτουργώντας με τους νόμους αυτής της πραγματικότητας. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ.
Όσο παράλογο είναι να θέλουμε να ταξιδέψουμε στον αέρα, με το αυτοκίνητο. Ε, δεν γίνεται. Σήμερα, για την εναέρια κυκλοφορία είναι το αεροπλάνο.
Αναλόγως,
εάν επιθυμούμε να βιώσουμε μια διαφορετική πραγματικότητα, έναν άλλο, αρμονικό κόσμο, δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με τους τρόπους αυτής της πραγματικότητας.
Αν π.χ. μέσα μας ακόμη υπάρχει ανέκφραστος και ακαλλιέργητος θυμός,
αν έχουμε φόβους που μας ακινητοποιούν,
αν δεν γνωρίζουμε και αν δεν μπορούμε ακόμη να βάλουμε τα όριά μας,
αν δεν μπορούμε να πάρουμε τα χέρια μας πάνω από τον άλλο και να σταματήσουμε να τον πατρονάρουμε,
αν δεν σταματήσουμε να χειραγωγούμε και να πλανεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους,
αν δεν σταματήσουμε να «ντύνουμε» τους άλλους και την ζωή, με ρετσέτες και χαρακτηρισμούς, παγιώνοντας διαρκώς τα πράγματα
αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις ερμηνείες και τα συμπεράσματα…
αν πολύ δύσκολα ξεκολλάμε από ανθρώπους – καταστάσεις δεδομένα – συνήθειες…
αν επιθυμούμε πάντα να έχουμε δίκιο ή τον τελευταίο λόγο,
αν πάντα επιθυμούμε να επικρατούμε… αν… αν…
Αν συμβαίνουν όλα αυτά τα δυσλειτουργικά πράγματα,
δεν έχουμε βρει ακόμη το μέσον για να ταξιδέψουμε αλλού. Δεν έχουμε ακόμη κυττάξει με ειλικρίνεια μέσα μας.
Ο αληθινός ζηλωτής πάντα βρίσκει τον δρόμο. Αφού πρόθυμα κατεβαίνει από τις παγιωμένες του θέσεις.
– Περισσότερο ασκείται στο να ακούει αντί να υποστηρίζει, αφού έχει κατανοήσει ότι ο αληθινός εαυτός ξεπροβάλλει μέσα από την σιωπή και το κενό.
– Δεν έχει ανάγκη να καταλαβαίνει τα πάντα, γιατί εννοεί ότι αυτό είναι απλά αδύνατον και το αποδέχεται. Αντ’ αυτού, επιλέγει να συνδέεται κι έτσι γίνεται ανοιχτός στην έμπνευση και την καθοδήγηση του πνεύματος που κατοικεί στην καρδιά του.
– Δεν έχει αγωνία, γιατί έχει εμπιστοσύνη.
– Δεν έχει τριβές γιατί δεν εμπλέκεται σε στείρες λογικοποιήσεις, αναλύσεις και ερμηνείες. Μόνο αφήνει το πνεύμα, μέσα του να αναλάβει τα ηνία…
– Δεν παραβιάζει τα όρια και την αλήθεια του άλλου . Όταν κάποιος τον προκαλεί και τον κοντράρει, υποχωρεί. Όχι από αδυναμία, αλλά από σύνεση και σεβασμό. Γιατί γνωρίζει πώς να προστατεύει την ενέργειά του, να δίνει χώρο στον άλλο και να μην παίρνει τίποτα προσωπικά.
– Δεν χειραγωγείται ούτε χειραγωγεί, μόνο συνεργάζεται. Έτσι δεν φορτώνεται ποτέ τα δυναμικά και τα προβλήματα του άλλου, ούτε φορτώνει στον άλλον τα δικά του. Έτσι όλοι μαζί έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να βρουν λύσεις.
– Είναι ευγενής. Ποτέ δεν χειρίζεται τον αυτοσεβασμό του άλλου, δεν κρίνει και δεν υποτιμά κανέναν και τίποτα.
– Πάνω απ΄ όλα, γνωρίζει ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΣΕ ΠΟΛΥΤΙΜΟ….
8 παράγραφοι μόνο, για να βαδίσουμε τον δρόμο του ζηλωτή.
8 παράγραφοι και βγαίνουμε από αυτόν τον δυσλειτουργικό μας κόσμο.
Ούτε μισή σελίδα δεν παίρνει…, για έναν κόσμο καλλίτερο.