«…
-Ε, λοιπόν θα το κάνω, είπε το λουλούδι.
-Χα, χα, χα, χα!
γέλασε παιχνιδιάρικα το μικροσκοπικό συννεφάκι που ήταν στον Ουρανό.
-Τα πάντα έχουν καεί από την μεγάλη φωτιά, έχεις μείνει μόνο κι έρημο μέσα στα καρβουνίδια… πώς θα βοηθήσεις; Αν εγώ δεν φέρω βροχή, τίποτα δεν μπορεί να γίνει, τίποτα! Και κοίτα τώρα ο άνεμος φυσά δυνατά και με απομακρύνει, δεν θα βρέξει.
Σε λίγο θα έχεις μαραθεί κι εσύ.
-Θα δεις!
είπε πεισματικά το τρυφερό λουλούδι κι έσφιξε σε γροθιές τα μικρά φυλλαράκια του κι άρχισε ν’ απλώνει τριγύρω το δυνατό του άρωμα! Ποτέ ξανά δεν είχε μοσχοβολήσει τόσο!
Ήταν ολομόναχο ανάμεσα στον Ουρανό και την Γη, όλα τα υπόλοιπα είχαν καεί!
Αλλά τίποτα δεν το πτοούσε. Κι έτσι το άρωμα του απλωνόταν. Απλωνόταν και γέμιζε τον αέρα, ανακατευόταν με τις στάχτες, χάιδευε την γη και πάλι από την αρχή…. Απλωνόταν, γέμιζε τον αέρα, ανακατευόταν με τις στάχτες, χάιδευε την γη… κι όσο ο αέρας φυσούσε όλο και πιο δυνατά, το άρωμα ανέβαινε κι ανέβαινε, έφτασε μέχρι τον Ουρανό….
Ο Ουρανός μέθυσε για πρώτη φορά χωρίς μια στάλα κρασί κι έσκυψε το κεφάλι προς την Γη, ψάχνοντας από που ξεκινά η μεθυστική οσμή …
-Έι!!!
φώναξε προς το μικρό μοναδικό λουλούδι.
-Ευφράνθηκε τόσο η ψυχή μου… Πες μια ευχή και αμέσως θα πραγματοποιηθεί!
Και το λουλούδι είπε:
-Φέρε βροχή!....»
Πάντα το πιο μυστικό , αλλά και γρήγορο μονοπάτι είναι το να μαθαίνεις τι είναι η Αγάπη.
Το να κατανοήσεις ότι εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα και πως δεν υπάρχει στ’ αλήθεια η «έλλειψη αγάπης».
Όλα τα υπόλοιπα αγαπημένε συνοδοιπόρε, είναι μια ψευδαίσθηση…
Η αγάπη πάντα θα βρει έναν δρόμο να ανοίξει. Αρκεί να είσαι ΕΚΕΙ.
Αρκεί να ασκείσαι στο να παρατηρείς .
-Ε, λοιπόν θα το κάνω, είπε το λουλούδι.
-Χα, χα, χα, χα!
γέλασε παιχνιδιάρικα το μικροσκοπικό συννεφάκι που ήταν στον Ουρανό.
-Τα πάντα έχουν καεί από την μεγάλη φωτιά, έχεις μείνει μόνο κι έρημο μέσα στα καρβουνίδια… πώς θα βοηθήσεις; Αν εγώ δεν φέρω βροχή, τίποτα δεν μπορεί να γίνει, τίποτα! Και κοίτα τώρα ο άνεμος φυσά δυνατά και με απομακρύνει, δεν θα βρέξει.
Σε λίγο θα έχεις μαραθεί κι εσύ.
-Θα δεις!
είπε πεισματικά το τρυφερό λουλούδι κι έσφιξε σε γροθιές τα μικρά φυλλαράκια του κι άρχισε ν’ απλώνει τριγύρω το δυνατό του άρωμα! Ποτέ ξανά δεν είχε μοσχοβολήσει τόσο!
Ήταν ολομόναχο ανάμεσα στον Ουρανό και την Γη, όλα τα υπόλοιπα είχαν καεί!
Αλλά τίποτα δεν το πτοούσε. Κι έτσι το άρωμα του απλωνόταν. Απλωνόταν και γέμιζε τον αέρα, ανακατευόταν με τις στάχτες, χάιδευε την γη και πάλι από την αρχή…. Απλωνόταν, γέμιζε τον αέρα, ανακατευόταν με τις στάχτες, χάιδευε την γη… κι όσο ο αέρας φυσούσε όλο και πιο δυνατά, το άρωμα ανέβαινε κι ανέβαινε, έφτασε μέχρι τον Ουρανό….
Ο Ουρανός μέθυσε για πρώτη φορά χωρίς μια στάλα κρασί κι έσκυψε το κεφάλι προς την Γη, ψάχνοντας από που ξεκινά η μεθυστική οσμή …
-Έι!!!
φώναξε προς το μικρό μοναδικό λουλούδι.
-Ευφράνθηκε τόσο η ψυχή μου… Πες μια ευχή και αμέσως θα πραγματοποιηθεί!
Και το λουλούδι είπε:
-Φέρε βροχή!....»
Πάντα το πιο μυστικό , αλλά και γρήγορο μονοπάτι είναι το να μαθαίνεις τι είναι η Αγάπη.
Το να κατανοήσεις ότι εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα και πως δεν υπάρχει στ’ αλήθεια η «έλλειψη αγάπης».
Όλα τα υπόλοιπα αγαπημένε συνοδοιπόρε, είναι μια ψευδαίσθηση…
Η αγάπη πάντα θα βρει έναν δρόμο να ανοίξει. Αρκεί να είσαι ΕΚΕΙ.
Αρκεί να ασκείσαι στο να παρατηρείς .
4η ενότητα της ΕΚΠΛΗΡΩΣΗΣ – Το Ιερό Μέρος της Καρδιάς
Την Πέμπτη 1η Ιουλίου και ώρες : 18:00-22:00
Δηλώσεις συμμετοχής, όπως πάντα στο : info@yellowriver.gr