mù 木

ΤΟ ΞΥΛΟ

ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑ & ΣΕ ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

ΗΠΑΡ – ΧΟΛΗΔΟΧΟΣ ΚΥΣΤΗ

ΑΡΕΤΗ: ΚΑΛΟΣΥΝΗ

Το 1^ο  στάδιο της εκδήλωσης, αντιστοιχεί στο στοιχείο νερό, tài yīn (πολύ yīn) 太陰, το οποίο αντιπροσωπεύει την δυναμική βάση για κάθε εκδήλωση στην ζωή.

Το 2^ο στάδιο, αντιστοιχεί στην φωτιά, tài yáng (πολύ yáng) 太陽, όπου το ΟΛΟΝ «κινείται μακριά» από τον Εαυτό του, συνειδητοποιώντας έτσι την ύπαρξή του, μια κατάσταση υπέρτατης κίνησης. Στο στάδιο αυτό, όλα τα δυναμικά έχουν προβάλλει από το πεδίο του απείρου, πριν να συμβεί η υλοποίησις.

Μετά από το επίπεδο της φωτιάς, αρχίζουν να εκδηλώνονται οι κόσμοι: 3^ο στάδιο της εκδήλωσης, η φάση του ξύλου. Το στοιχείο ξύλο αναμιγνύει αρμονικά το νερό με την φωτιά προς χάριν της δημιουργίας των χιλίων μύριων όντων.

Αντιστοιχεί στην γένεση και τις ραγδαίες ταχύτητες ανάπτυξης και μετασχηματισμού, που χαρακτηρίζουν κάθε νέα ζωή. Είναι το στοιχείο που καθορίζει την περίοδο που κάθε τι αποκτά φόρμα.

Έχει να κάνει με κάθε νέο ξεκίνημα, αλλά και την δυναμική που χρειάζεται για να εξελιχθεί κάτι που ξεκινά. Κατά συνέπεια έχει να κάνει με τα πλάνα και τις στρατηγικές που θα δώσουν κατεύθυνση σε κάθε τι νεογέννητο.

Από την στιγμή που μια ιδέα αναδύεται, έως την στιγμή που είναι πια στον δρόμο για την εκπλήρωσή της, διάγει την φάση του ξύλου. Κάθε ιδέα έχει την πηγή της στο νερό, αλλά η δράση που την φέρνει σε εκπλήρωση ανήκει στο ξύλο.

Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι εύκολο να κατανοήσουμε ότι η φάση του ξύλου χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές, αφού το στοιχείο αυτό αντιστοιχεί σε κάθε ξεκίνημα όπου όλα είναι ακόμη ρευστά και ασταθή, μέχρι σιγά σιγά να κατασταλάξουν, παίρνοντας ένα τελικό  σχήμα (σημείο που κυβερνάται από το μέταλλο).

Η αλλαγή προϋποθέτει προσαρμοστικότητα . Γι αυτό και η βασικότερη ιδιότητα του ξύλου είναι  μια αρμονική μίξη ευελιξίας και σταθερότητας.  Όπως ακριβώς το μπαμπού που λυγίζει χωρίς να ξεριζώνεται.

Η ποιότητα του ξύλου δυναμώνει την ισορροπία ενότητας και διττότητας μέσα μας. Απελευθερώνει από κάθε άγονη κριτική του τι είναι καλό ή κακό, σωστό ή λάθος, άδικο ή δίκαιο. Κυβερνά την κατανόηση που προάγεται από την καρδιά, ώστε οι δύο πόλοι να έρχονται σε αρμονική μίξη και τελικά, να μην διαχωρίζονται.

Αντιστοιχίες

«Οι υπερφυσικές δυνάμεις της άνοιξης δημιουργούν τον άνεμο στον ουρανό και το ξύλο στην γη. Μέσα στο σώμα δημιουργούν το ήπαρ και τους τένοντες. Δημιουργούν το πράσινο χρώμα… και δίνουν στην φωνή την δυνατότητα να ακουστεί δυνατά… δημιουργούν τα μάτια, την ξινή γεύση και τον θυμό…»

                                                                                                         Από τον κίτρινο αυτοκράτορα

Καθώς το ξύλο συμβολίζει την γέννηση και  κάθε νέο ξεκίνημα, η εποχή που αντιστοιχεί στο στοιχείο του ξύλου είναι η άνοιξη, από τις αρχές Φεβρουαρίου έως τις αρχές του Απρίλη, όπου η φύση ανθοφορεί και εξαπλώνεται με εκρηκτικότητα.  Η εποχή της δημιουργίας και της ανάπτυξης.

Το καιρικό φαινόμενο τώρα, που αντιστοιχεί στο ξύλο, όπως ήδη αναφέραμε, είναι ο άνεμος. Σύμφωνα με την κινεζική φιλοσοφία, το ξύλο δημιουργείται από τον άνεμο, ίσως γιατί ο άνεμος διασκορπίζει τους σπόρους και τη γύρη, κατά την περίοδο της Άνοιξης.

Χαρακτηριστικά του ανέμου συνιστούν η απρόβλεπτη κίνηση και η τύρβις: η στροβιλώδης ροή που χαρακτηρίζεται από χαώδεις ή τυχαίες μεταβολές. Έτσι λοιπόν, εν κατακλείδι, άνεμος και ξύλο παραπέμπουν σε απρόβλεπτες καταστάσεις που μπορεί να έρθουν στη ζωή, στις οποίες χρειάζεται να κάνουμε γρήγορες και λειτουργικές αναπροσαρμογές στα πλάνα μας, μένοντας σε ευθυγράμμιση με τους στόχους μας (σταθερότητα κι ευελιξία).

Η ποιότητα του ξύλου στο σώμα μας αντανακλάται από τα όργανα του ήπατος και της χοληδόχου κύστεως.

Το ήπαρ συνιστά το μεγαλύτερο μεταβολικό εργαστήρι του οργανισμού. Θεωρείται ο γενικός στρατηγός του σώματος. Η χοληδόχος κύστη αποθηκεύει τη χολή, που παράγεται από το ήπαρ και εκβάλλει στο λεπτό έντερο για την πέψη κυρίως του λίπους της τροφής. Το ήπαρ συνδέεται με τα πλάνα και τον σχεδιασμό τους και η χολή με την εκτέλεσή τους.

Από όλα μας τα αισθητήρια όργανα, το ξύλο εκφράζεται στα μάτια. Όταν αναδυόμαστε από τα σκοτάδια αρχίζουμε και βλέπουμε: Το ξύλο κυβερνά την ενόραση, την  διάκριση και την διαίσθηση.

Hún 魂. Το πνεύμα του ξύλου.

Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, το ξύλο αναμιγνύει ομαλά το νερό και τη φωτιά.

Το πνεύμα λοιπόν του Ξύλου, η Hún 魂, που στεγάζεται στο ήπαρ,  αποτελείται από τους 3 θησαυρούς Jīng 精, qì 氣 και Shén 神 και ρυθμίζει την ροή ενέργειας ανάμεσα σε καρδιά και νεφρά, ώστε η καρδιά να φωτίζει το δυναμικό που είναι εγκατεστημένο στα νεφρά για να μπορέσει αυτό να εκδηλωθεί.

Έτσι, η Hún 魂 εξασφαλίζει την εφαρμογή του σχεδίου που φέρουμε μαζί μας με την σύλληψη και μάς έλκει προς τον ανώτερο προορισμό μας.

Η καλοσύνη & η αγαθή πρόθεση

Η ποιότητα που μπορεί να οδηγήσει το Jīng 精 και το Shén 神 να αλληλεπιδράσουν αρμονικά, η οποία συνιστά και τη βασική αρετή του ξύλου,  είναι αυτή της καλοσύνης και της αγαθής πρόθεσης. Αυτή αναβλύζει, όταν εκπληρώνουμε τον προορισμό μας με ταπεινοφροσύνη, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την διάθεση να συμβάλλουμε στο κοινό καλό.

Στην ισορροπία, η ποιότητα της καλοσύνης και της κατανόησης του ξύλου βοηθούν την καρδιά να κυττάξει με ψυχραιμία στο κληρονομημένο δυναμικό και να κάνει διάνοιξη, σε κάθε απαιτητική κατάσταση που μπορεί να προκύψει.

Ο χαρακτήρας του ξύλου δεν διατηρεί μνησικακίες απέναντι σε τίποτε από αυτά που έρχονται στον δρόμο του και έτσι, ανάλαφρος, ελίσσεται και μετακινείται εύκολα,  ξαναβρίσκοντας πάντα τον στόχο και το μονοπάτι του.

Ο θυμός

Το qì 氣 που βρίσκεται κάτω από την αρμοδιότητα του ήπατος, υποστηρίζει την ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα που προβάλλει από αυτήν.

Αντίστοιχα, υποστηρίζει την εκδήλωση του θυμού όταν η ανάπτυξη ανακόπτεται, πχ από κάποιον εξωτερικό παράγοντα ή κάποια εσωτερική δυσκολία που μπορεί κάποιος να βιώνει σε ένα κομμάτι της ζωής του και να τον μπλοκάρει.

Αυτή ακριβώς η αντίσταση είναι που προάγει τελικά την ανάπτυξη. Σε αρμονική λειτουργία του ξύλου, ο θυμός είναι δημιουργικός και παραμένει μόνο όσο χρειάζεται προκειμένου το άτομο να ξεπεράσει τα εμπόδια που του παρουσιάζονται.

Έξω από την ισορροπία, τα άτομα μεταφράζουν αυτή τη φυσιολογική διεργασία της ζωής σε προσωπική αδικία και σαμποτάζ των σχεδίων και των πλάνων τους ή σε προσωπική αδυναμία που καταλήγει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και  τείνουν να λειτουργούν είτε με  εριστικότητα και θυμό, είτε με παντελή έλλειψη θυμού και  δειλία.

Η εριστικότητα εκδηλώνεται ως υπερβολή ενέργειας, με το να προσπαθούμε να επιβάλλουμε τα πλάνα και τις αποφάσεις μας, ενώ η δειλία εκδηλώνεται ως έλλειψη ενέργειας και άρα ανικανότητα να υποστηρίξουμε την εσωτερική μας πορεία και το σχέδιο ζωής μας, ακόμη κι αν είναι απολύτως ζωτικό για εμάς.

Το νόημα τού να είναι το στοιχείο σε ισορροπία

Όταν είμαστε σε επαφή με την πρωταρχική μας φύση, γνωρίζουμε τι είναι αληθινά ενάρετο, πέρα από την «κατασκευασμένη», εξωτερική ηθική που επιβάλλει η κάθε κοινωνία. Το αληθινά ορθό πολλές φορές απέχει απείρως από το «κοινωνικά» ορθό.

Όταν το qi του  ξύλου βρίσκεται σε ισορροπία, η εσωτερική αρετή μάς οδηγεί πάντα στην ορθή συμπεριφορά. Έχουμε καθαρότητα στον νου και δύναμη εστίασης. Συγκράτηση των νεύρων μας, ψυχραιμία, ευχαρίστηση, ταπεινότητα, διάκριση, χαλάρωση, διακριτικότητα. Είμαστε αναπτυξιακοί, συνεργάσιμοι, συμφιλιωτικοί, ανοιχτόμυαλοι.

Έξω από την ισορροπία, λειτουργούμε:

Είτε ψυχαναγκαστικά, ως προς το να πάρουμε αποφάσεις στο εδώ και τώρα, παρακάμπτοντας τα δεδομένα και χωρίς να έχουμε πραγματική σύνδεση και άρα καλή εκτίμηση των πραγμάτων. Εκεί γεννιέται η ανυπομονησία, η επιθετικότητα, και ο θυμός. Ο νους συσκοτίζεται, γίνεται εκδικητικός και μνησίκακος, επιθετικός, εκρηκτικός, θορυβώδης, εμπαθής, δογματικός, αλαζών.

Είτε προβάλλουμε δυσαρέσκεια απέναντι στις δυσκολίες, που εκλαμβάνουμε πιο πολύ σαν αδικία, παρά σαν πρόκληση για ανάπτυξη. Χάνουμε την προοπτική, γινόμαστε θύματα της αυταπάτης και πέφτουμε σε σύγχυση.  Ο νους γίνεται ουτοπικός, ανταγωνιστικός, στενόμυαλος.

Χαρακτηριστικό είναι η πόλωση σε μια από τις δύο όψεις των πραγμάτων. Καλό κακό, σωστό λάθος… Το άτομο αδυνατεί να κατανοήσει την μια ή την άλλη πλευρά και τείνει να κινείται ολόισια μπροστά, αγνοώντας και παρακάμπτοντας όλες τις άλλες πλευρές.

Αυτή η έλλειψη ολοκληρωμένης οπτικής, κατά βάθος πληγώνει την αυτοεκτίμηση τού ατόμου, που δεν επιλέγει τους αγώνες και την μάχη του, αλλά κυριολεκτικά παρασύρεται σε εμπλοκές εξαιτίας της ψυχαναγκαστικής μετάφρασης των πάντων σε σωστό ή λάθος. Κινούμενο από εμπλοκή σε εμπλοκή, παίρνει μόνο πρόσκαιρη ικανοποίηση από την πλασματική νίκη του. Σε κάθε τέτοια περίπτωση,  κάτι άσχημο μένει πάντα πίσω.

Σχεδόν πάντα στην ζωή μας προβάλλουμε στο παρόν μας παλιές εμπειρίες, όπου έχουμε υποστεί αδικία. Η προβολή αυτή μάς συσκοτίζει και παρασυρόμενοι από τα συναισθήματα που έρχονται στην επιφάνεια (τα ίδια και τα ίδια),  ξεχνάμε να τσεκάρουμε ποια είναι τα πραγματικά μας πλάνα και ο προορισμός μας και απομακρυνόμαστε από τον δρόμο μας, μόνο και μόνο σε μια αντανακλαστική αντίδραση προστασίας του εαυτού μας.

Η λύση είναι η συγχώρηση του εαυτού και η κατανόηση του άλλου. Μια τέτοια στάση μπορεί να έλθει μόνο μέσα από την καλοσύνη και την αγνή πρόθεση. Το ξύλο τότε εκφράζεται ως χάρις και ευγένεια (57. Xùn 巽 O ευγενής ). Όταν η εμμονή του σωστού – λάθους και της ψυχαναγκαστικής συνεχόμενης κριτικής παύει να μπλοκάρει το άτομο, αυτό τελικά καταφέρνει να εκτιμήσει ορθά και να διαχειριστεί  συνετά και με ευγένεια τις καταστάσεις της ζωής του.